<

not... aslinda bu satirlari ayin 12 sinde yazmistim ancak siteye yazarken elektrikler kesildi ve hepsi gitti. ayin 13 unde tekrar denemeye kalktim yine ayni sey basima geldi. ben de biraz sinirlendim tabi haliyle ama bunun icin buradayim, Hindistan i yasamak icin degil mi ya...

kaldigim odadaki kucuk kertenkeleyi 10 dakikadir disari davet ediyorum ancak maalesef odayi o kadar sevdi ki disari gitmiyor. neyse onu birakip palmiye agaclari icindeki bahceye bakan kucuk balkona oturdum ve biraz merak edenler icin bir seyler yazayim istedim...





Goa aslinda gercek Hindistan degil. burasi 400 yil kadar once Portekizliler tarafindan somurge haline getirilmis bugun ise aradiginiz her seyi bulabileceginiz turistik bir merkez. Portekiz etkisi ile halk neredeyse tamamen hiristiyan. yollarda bile (ne kadar yol denilebilirse) neredeyse her 500 metrede bir kucuk bir bazilikaya rastliyorsunuz.

Benalium ise tipik bir Goa kasabasi. geceleri aydinlatilmamis dar sokaklar, palmiyeler arasinda sinirlari belirlenmemis koy evleri, tum bahcelerde kopekler ve illede beni ilk gunler korkudan olduren domuzlar. onlar benden kaciyor ben onlardan. halimizi gormeliydiniz.
burada kaldigim surece genelde sabah erken saatlerde sahile indim. bira guneslenip denize girdikten sonra ( bu arada Istanbul da kar dindi mi) oglen saatlerinde kucuk bir sahil cafesi olan Samrosa da bir seyler atistirip 15-20 km uzunluktaki Beanlium ve Colva sahillerinde bisikletle dolastim. Aksamlari ise yorgunluktan olmus vaziyette ya balik yemege ya da geleneksel Goa mutfagini denemek icin yerel lokantalara ugrayip kaldigim GuestHouse a donuyorum.
evvetttt, bu gece Goa daki son gecem ve ben Benalium dan neredeyse her milletten arkadasliklar birakarak yarin Delhi ye hareket ediyorum.